విజ్ఞత కూడిన సందర్సకులందరికి
నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు
ఇది మన సంప్రదాయం కాదు, కాని మనము అనుసరస్తున్న కాలమానం యిదీ !
కనుక తప్పనిసరి గా అనుసరిస్తున్నాము.
2010 వ సంవత్సరములో అందరికి మంచి జరగాలని కోరుకుంటూ,
దేవుని చల్లని చూపులతో ఎటువంటి అనర్దాలు కలుగ రాదని ఆసిస్తూ ఈ నూతన టపా !
భగవంతుడు మానవుని మీద ప్రేమ ని తెలిపే చిన్న కధ :
నేను ఒక సారి నదీ తీరము వెంబడి నదుస్తూ వస్తున్నాను నా కస్టాలు తలుచుకుంటూ ! భగవంతుని
దూషిస్తును!
ఒక సారి వెనుదిరిగి చూసుకుంటే నా కష్ట కాలమంతా ఒక జత అడుగులు మాత్రమీ కనపడుతున్నాయి మిగత సుఖ సంతోష కాలమంతా రెండు జతల అడుగులు కనపడినాయి . భగవంతుడిని అడిగాను, "స్వామి నీవు నన్ను మోసము చేసావు, నా కష్టాలలోను, బాధ ల లోను ఆదు కుంటావని హామీ ఇచ్చావు", నీవు నన్ను సమయానికి ఆదుకోలేదు."
భగవంతుడు "కుమారా ! నిన్ను అన్ని సమయములందు నేను ఆదు కుంటూనే వున్నాను. నీవు గమనించలేదు",
ఎక్కడ స్వామీ నా నిజమైన కష్ట సమయములందు నన్ను వదలివేసావు. సుఖాల నందు నాతో కలసి నడిచావు . మిగతా కష్ట కాలమంతా నన్ను ఒంటరిగా వదిలి వేసావు. అందుకనీ ఒక సారి రెండు జతల అడుగులు మరి ఒక సారి ఒక జత అడుగులు కనపడుతున్నాయి .
అప్పుడు బాగావంతుడు ఆర్తి గా బిడ్డా ! "నీ కష్ట సమయమందు ఒక జత అడుగులే వుంటానికి ఒక కారణము వున్నది ! ఆ సమయమంతా నేను నిన్ను ఎత్తుకుని తీసుకెళ్ళాను !" అవి నా అడుగులే కానీ నీవి కావు "
ఇది ఎంత హాయి గా వున్నది !
Thursday, December 31, 2009
Thursday, December 10, 2009
నాకు నచ్చిన హాస్య కథ
ఇది చందమామ లోది ! కద లో పీర్లు మారినట్టు అనుమానం
ఒక ఊరి లో ఒక సోమరి రంగయ్య ఉండేవాడు. వాడు ఏ పనీ చేసేవాడు కాదు. పైగా అందరిని తన పిచ్చి పిచ్చి ప్రశ్నలతో వేదించేవాడు. అందరు అతను కనపడంగానే దూరంగా తప్పుకొని పోయేవారు. ఆ ఊరి వారి కి రంగయ్య అంటే చాల కోపంగా వుండేది. కాని సమయము లేక అతనితో వాదించే వారు కాదు.
ఇలా జరుగుతూ ఉండే సమయంలో ఒక రోజు మన రంగయ్య కి ఎవరు కనపడ లేదు. ఏమి చెయ్యాలో తోచక అలా ఊరు దాటి అడవి లోకి పోయాడు .అక్కడ కొంత మంది గొర్రెలు కచుకొనే పిల్లవాళ్ళు కనపడ్డారు.
అబ్బ, దొరికారు ఈ రోజు కి అనుకోని వారి దగ్గరకి వెళ్ళాడు. ఆ పిల్లలంతా రంగయ్య ని చూడంగానే దూరంగా పారిపోయ్యారు. కాని ఒక్క గోపి అనే పిల్లవాడు అలాగే ధైర్యంగా నిలబడి తన పని చేసుకొంటున్నాడు. గోపి కి కుడా రంగయ్య అంటే కోపం . రంగయ్య గోపి దగ్గర కి వెళ్లి ప్రశ్నలు వెయ్యటం మొదలు పెట్టాడు.
ఏమి గోపి చేస్తున్నావు అని అడిగాడు రంగయ్య.
పసువులను కాస్తున్నాను అన్నాడు గోపి
ఈ పశువులు రోజు కి ఎంత గడ్డి మేస్తాయి అడిగాడు రంగయ్య
తెల్లవ, నల్లవా ? అని అడిగాడు గోపి
తెల్లవి ఐతే ఎంత మేస్తాయి ? అని అడిగాడు రంగయ్య .
ఐదు కిలో లు,
మరి నల్లవి ఐతే ?
అవి కుడా ఐదే అన్నాడు గోపి
సరే, ఎన్ని పాలు ఇస్తాయి ? . అన్నాడు రంగయ్య
తెల్లవా ! నల్లవా ! అడిగాడు గోపి
రంగయ్య తిక్క రేగింది ! తెల్లవి ఐతే ఎన్ని ఇస్తాయి ? అని అడిగాడు
ఐదు లీటర్లు .
నల్లవి ఐతే ?
అవి ఐదే !
దాంతో రంగయ్య కి చిర్రెత్తుకొని వచ్చింది.
ఓరి పిల్ల వెదవ నీకు కూడా నేను వెర్రి వెధవలా కనిపిస్తున్నానా అని పట్టుకొని కొట్టడానికి దగ్గరకి వచ్చాడు. గోపి తప్పించుకొని పారి పోతూ నాకేంటి ఊళ్ళో నాతొ సహా సగం మందికి నీవు అలా నే కనపడుతున్నావు. అని పరుగు పెట్టాడు. రంగయ్య ఇక ఉండబట్టలేక పెద్దగా మిగతా సగం మంది కి ? అని అడిగాడు
వాళ్ళ కి గూడా వెర్రి వాడవే అని పారి పొయ్యాడు.
ఒక ఊరి లో ఒక సోమరి రంగయ్య ఉండేవాడు. వాడు ఏ పనీ చేసేవాడు కాదు. పైగా అందరిని తన పిచ్చి పిచ్చి ప్రశ్నలతో వేదించేవాడు. అందరు అతను కనపడంగానే దూరంగా తప్పుకొని పోయేవారు. ఆ ఊరి వారి కి రంగయ్య అంటే చాల కోపంగా వుండేది. కాని సమయము లేక అతనితో వాదించే వారు కాదు.
ఇలా జరుగుతూ ఉండే సమయంలో ఒక రోజు మన రంగయ్య కి ఎవరు కనపడ లేదు. ఏమి చెయ్యాలో తోచక అలా ఊరు దాటి అడవి లోకి పోయాడు .అక్కడ కొంత మంది గొర్రెలు కచుకొనే పిల్లవాళ్ళు కనపడ్డారు.
అబ్బ, దొరికారు ఈ రోజు కి అనుకోని వారి దగ్గరకి వెళ్ళాడు. ఆ పిల్లలంతా రంగయ్య ని చూడంగానే దూరంగా పారిపోయ్యారు. కాని ఒక్క గోపి అనే పిల్లవాడు అలాగే ధైర్యంగా నిలబడి తన పని చేసుకొంటున్నాడు. గోపి కి కుడా రంగయ్య అంటే కోపం . రంగయ్య గోపి దగ్గర కి వెళ్లి ప్రశ్నలు వెయ్యటం మొదలు పెట్టాడు.
ఏమి గోపి చేస్తున్నావు అని అడిగాడు రంగయ్య.
పసువులను కాస్తున్నాను అన్నాడు గోపి
ఈ పశువులు రోజు కి ఎంత గడ్డి మేస్తాయి అడిగాడు రంగయ్య
తెల్లవ, నల్లవా ? అని అడిగాడు గోపి
తెల్లవి ఐతే ఎంత మేస్తాయి ? అని అడిగాడు రంగయ్య .
ఐదు కిలో లు,
మరి నల్లవి ఐతే ?
అవి కుడా ఐదే అన్నాడు గోపి
సరే, ఎన్ని పాలు ఇస్తాయి ? . అన్నాడు రంగయ్య
తెల్లవా ! నల్లవా ! అడిగాడు గోపి
రంగయ్య తిక్క రేగింది ! తెల్లవి ఐతే ఎన్ని ఇస్తాయి ? అని అడిగాడు
ఐదు లీటర్లు .
నల్లవి ఐతే ?
అవి ఐదే !
దాంతో రంగయ్య కి చిర్రెత్తుకొని వచ్చింది.
ఓరి పిల్ల వెదవ నీకు కూడా నేను వెర్రి వెధవలా కనిపిస్తున్నానా అని పట్టుకొని కొట్టడానికి దగ్గరకి వచ్చాడు. గోపి తప్పించుకొని పారి పోతూ నాకేంటి ఊళ్ళో నాతొ సహా సగం మందికి నీవు అలా నే కనపడుతున్నావు. అని పరుగు పెట్టాడు. రంగయ్య ఇక ఉండబట్టలేక పెద్దగా మిగతా సగం మంది కి ? అని అడిగాడు
వాళ్ళ కి గూడా వెర్రి వాడవే అని పారి పొయ్యాడు.
Monday, December 7, 2009
ఆనుకోకుండా జరిగిన పొరపాటు ?
ఆనుకోకుండా జరిగిన పొరపాటు ?
ఇంత కాలము సర్వరు సమస్య వలన చందమామలు దింపుకొనుటకు ఇబ్బంది కలిగింది. సమస్య తీరినట్టు వుంది.
యులిబ్ నుండి తిరిగి ఈ రోజు చందమామ లు దింపుకుందామని ఒక ప్రయత్నం చేసాను. నా ప్రయత్నం ఫలించింది. చందమామలు తిరిగి లభ్యమవుతున్నాయి.
కనుక ఇక యులిబ్ నుండి చందమామ లు తిరిగి పొందవచ్హు..
ఇంత కాలము సర్వరు సమస్య వలన చందమామలు దింపుకొనుటకు ఇబ్బంది కలిగింది. సమస్య తీరినట్టు వుంది.
యులిబ్ నుండి తిరిగి ఈ రోజు చందమామ లు దింపుకుందామని ఒక ప్రయత్నం చేసాను. నా ప్రయత్నం ఫలించింది. చందమామలు తిరిగి లభ్యమవుతున్నాయి.
కనుక ఇక యులిబ్ నుండి చందమామ లు తిరిగి పొందవచ్హు..
Sunday, November 29, 2009
చందమామలు దింపుకోవటము ఎలా ?
చందమామలు దింపుకోవటము ఎలా ?
ఇది చాలా చిన్న విషయమే నా !
కానీ ఇప్పుడు కాదు ? ఆ సొకర్యము ఇప్పుడు చందమామ సైటు లో, యు లిబ్ లోను లేదు. ఇక మిగిలిన వారందరు, ఇప్పటికే చందమామ లు దింపుకున్న వారి సహాయము పొందవలసిందే
మరి ఇక కొర్త సైటు సోధించ వలసిందే !.
ఎవరికైనా తెలిస్తే చెప్తే ధన్యులవ్వగలము
ఇది చాలా చిన్న విషయమే నా !
కానీ ఇప్పుడు కాదు ? ఆ సొకర్యము ఇప్పుడు చందమామ సైటు లో, యు లిబ్ లోను లేదు. ఇక మిగిలిన వారందరు, ఇప్పటికే చందమామ లు దింపుకున్న వారి సహాయము పొందవలసిందే
మరి ఇక కొర్త సైటు సోధించ వలసిందే !.
ఎవరికైనా తెలిస్తే చెప్తే ధన్యులవ్వగలము
Saturday, October 24, 2009
ఆకాంక్షలు
ఒక మంచి ఆలోచన , ఒక అందమైన భావం, ఒక సకాలములోని చర్య
కలిస్తే
ఒక అందమైన అనుభవం
కల గలసిన ఒక సుదినం ఈ దినం
నేను ఒక బ్లాగర్ ని
మీ యొక్క సలహాలతో, ఆలోచనలతో నా మార్గం నిర్దేశిస్తూ ఉండాలని !
నేను ఒక మంచి బ్లాగర్ ని కావాలని !
మంచి మంచి పోస్ట్స్ మీ అందరికి అందిచి మీ మన్ననల్ని పొందాలని !
ఆసిస్తూ ....................................
మీ
రమణ శర్మ
కలిస్తే
ఒక అందమైన అనుభవం
కల గలసిన ఒక సుదినం ఈ దినం
నేను ఒక బ్లాగర్ ని
మీ యొక్క సలహాలతో, ఆలోచనలతో నా మార్గం నిర్దేశిస్తూ ఉండాలని !
నేను ఒక మంచి బ్లాగర్ ని కావాలని !
మంచి మంచి పోస్ట్స్ మీ అందరికి అందిచి మీ మన్ననల్ని పొందాలని !
ఆసిస్తూ ....................................
మీ
రమణ శర్మ
Friday, October 23, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)